ευδέψητος

εὐδέψητος, -ον (Α)

ο κατεργασμένος καλά («τὰ δέρματα τὰ εὐδεψητότατα», Ιπποκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + *δεψητός «κατεργασμένος» (< δέψω «κατεργάζομαι», παράλληλος τ. τού δέφω με παρέκταση -σ στο θ. τού ενεστώτα), πρβλ. α-δέψητος, ωμο-δέψητος].